توضیحات
سی پی یو سرور اینتل Platinum 8280L
سی پی یو سرور اینتل زئون مدل Platinum 8280L از قدرتمندترین پردازنده های کمپانی اینتل می باشد که مناسب برای سیستم های سرور طراحی شده است. این مدل از سی پی یو سرور 28 هسته ای می باشد و می تواند دیتاها را با حداقل فرکانس 2.70 گیگاهرتز و حداکثر 4.00 گیگاهرتز پردازش نماید. این CPU از توان بالایی برخوردار است و می تواند تا توان 205 وات را متحمل شود. سی پی یو سرور Intel از حافظه های DDR4 با حداکثر سرعت 2933 مگاهرتز پشتیبانی می نماید و حافظه های به کار رفته در در سیستم می تواند تا حداکثر 4.5 ترابایت ظرفیت داشته باشد. از دیگر تکنولوژی های پیشرفته دیگر این پردازنده می توان به Deep Learning Boost، Resource Director، Speed Shift، Turbo Boost ، Hyper-Threading، Virtualization اشاره نمود. این محصول در ماردبردهایی که دارای سوکت FCLGA3647 و اسلات PCI Express نسخه 3 هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.
مشخصات فنی سی پی یو پلاتینیوم 8280L
- تعداد هسته : 28 عدد
- حداقل فرکانس پردازنده : 2.70 گیگاهرتز
- حداکثر فرکانس پردازنده : 4.00 گیگاهرتز
- حافظه کش : 38.5 مگابایت
- توان حرارتی : 205 وات
- حافظه قادر به پشتیبانی : DDR4-2933
- حداکثر اندازه حافظه : 4.5 ترابایت
- حداکثر سرعت حافظه : 2933 مگاهرتز
- سوکت قابل پشتیبانی : FCLGA3647
- PCI Express : نسخه 3
- تکنولوژی های پیشرفته اینتل : Deep Learning Boost، Resource Director، Speed Shift، Turbo Boost ، Hyper-Threading، Virtualization
قیمت سی پی یو Xeon
در سرور های با پردازش بالا از سری پردازنده های زئون اینتل (Xeon) استفاده می شود. پردازنده های Xeon با هدف پردازش در سرور ها و ایستگاه های کاری طراحی و ساخته شدند و از خیلی جهات با پردازنده های دسکتاپ،مانند Core i7 متفاوت هستند.
پردازنده های Xeon نسبت به بازدهی و کارایی که دارند، دمای کمتری دارند و به دلیل کاربرد در سرور ها و دیتا سنتر ها، از پایداری بیشتری برخوردارند و در شرایط مساوی، درصد بسیار کمتری از هنگ و کرش (Crash) سیستم، در سیستم هایی دیده می شود که از پردازنده های Xeon بهره برده اند که خود این مورد هم دلایل فنی و تکنولوژی هایی هست که در این سری سی پی یو سرور از آن ها استفاده شده است.
معماری پردازنده
از لحاظ معماری، پردازنده های سرور ۹۹% مشابه معماری پردازنده های دسکتاپ می باشد. مثلا زمانی که معماری Sandy Bridge ارائه شد (نوعی معماری پردازنده های اینتل که در سال ۲۰۰۵ از آن رونمایی و در محصولات بعدی این شرکت از آن استفاده شد.)، پردازنده های زئون و مثلا سری Core i 2xxx دقیقا از همان معماری سندی بریج (Sandy Bridge) استفاده کردند. اما نقطه تفاوت در یک سری تکنولوژی های اضافی هستکه در ادامه به چند مورد اصلی آن ها اشاره میکنم.
- پردازنده های Xeon از (QPI (The Intel QuickPath Interconnect دوم برای بکارگیری در مادربرد های دارای دو سوکت پردازنده (Dual Socket) بهره می برند.
- پردازنده های Xeon از تکنولوژی Intel Direct IO و Integrated IO پشتیبانی می کند اما سری Core i و دسکتاپ خیر(این تکنولوژی باعث افزایش بازدهی پردازنده می شود)
- پردازنده های Xeon تا چند برابر بیشتر از حافظه Cache نسبت به پردازنده های معمولی و پیشرفته Desktop پشتیبانی می کنند.
- پردازنده های Xeon از ECC Memory و یا سیستم تصحیح خطا در پردازش حافظه پشتیبانی می کنند.
- پردازنده های Xeon کنونی تا حدود ۷۶۸ گیگابایت از حافظه رم پشتیبانی می کنند اما پردازنده های دسکتاپ نهایتا تا ۶۴ گیگابایت.
- پردازنده های Xeon از تعداد بیشتر کانال نصب حافظه (Memory Slots) نسبت به پردازنده های دسکتاپ پشتیبانی می کنند.
و خیلی از موارد دیگر مثل مجموعه دستورات پردازشی اختصاصی و یا تعداد بیشتر رجیسترها در هسته های پردازشی و… که در نهایت باعث می شود تمامی سرورها و ایستگاه های کاری (Work Stations) و دیتاسنترهای معتبر و البته ابر کامپیوترهای دنیا، از سی پی یو سرور Xeon استفاده کنند.
