پروتکل های مسیر یابی – بخش دوم
پروتکل OSPF از نوع Link State protocol است . این پروتکل از خانواده Interior Gateway Protocol است . که در اواسط 1980 devlope گردیده است .
زمانی که این پروتکل config می شود، OSPF به همسایگان نزدیک خود گوش می دهد و تمامی مسیر های موجود بین همسایگان خود را درتوپولوژی دیتابیس نگه می دارد که معمولا با Link-State Database یا LSDB یاد می شود.
زمانی که تمامی اطلاعات دریافت شد ، با استفاده از الگوریتم Shortest Path First (SFP) اقدام به محاسبه بهترین مسیر کوتاه در بین تمام subnet/network موجود می کند .
ospf جهت محاسبه و نگهداری این موارد از 3 جدول استفاده می کند:
- Neighbor Table :
این جدول شامل تمام همسایه های OSPF
- Topology Table:
شامل تمام مسیر های موجود در جدول ospf و مسیر های محاسبه شده
- Routing Table :
شامل بهترین مسیر موجود برای جابه جایی ترافیک
مفهوم Area در ospf :
ospf از یک مفهوم روشن و واضح به نام Routing Areas استفاده می کند. این بدین معنی است که روتر را به single autonomous system تقسیم می کند. به طوری که هر area شامل گروهی از روتر هایی است که با هم در ارتباط هستند.
هدف ار جداسازی و تقسیم شبکه OSPF به Area های مختلف ،راحتی در مدیریت و کارایی ، منابع موجود است .
تعداد بالایی از روتر ها در شبکه ، که هر یک با هم در حال تبادل link state database هستند، سبب کاهش کارایی در سیستم می شوند .
area یک مفهوم لاجیکی و منطقی است که Area ID نام دارد. تمام روتر های داخل یک area یک Area ID مشترک دارند.
OSPF network می تواند شامل چند area باشد.
نکته ای که وجود دارد این است که اولین و مهم ترین Area به نام area 0 یا backbone area نام دارد. تمامی area ها باید به area صفر متصل شود.
در مقاله بعدی به بررسی بیشتری از این routing protocols می پردازیم.
